Sel Yoldaş Akar
Her işini son ana bırakan insanlardansanız hep aksilikler ve kuyruklar ile mücadeleyle geçer son anlar. ÖSS’ye girme konusunda tecrübeli olduğum için –ki sanırım benim girdiğim sınavların sayısı bir basket takımının sahadaki oyuncu sayısını geçti ve yüce ÖSYM bu çabamı herhangi bir şekilde ödüllendirmezse yakında futbol takımı da oluşturacağım- her yıl sınav başvurusu yaptığımda sınav içeriği ve başvurusuyla ilgili birtakım değişiklikler olduğunu görüyorum (Bu arada ilk sınava girdiğim senenin ÖSYM başkanı ölmüş, gazetede okudum ölüm haberini. Çelenk yollamadım. Hakkımı da helal etmiş değilim) ve ben bu değişikliği son anda öğrendiğim için telaşım bir kat daha artar. Çalışarak okumak kolay değil. Sanırım ben okumak için çalışarak emekli olan ilk insan olacağım ancak yatırılmayan sigorta primlerim var.
Formu incelediğimde “2002 yılı öncesinde sınava girenler ÖSYM numarasını yazacaklar” diye bir not gördüm. Tabii benim ÖSS maceram çok daha eskiye dayandığı için sözkonusu numaraya sahibim. Fakat şu anda on numara bir polis dosyasında “Şahsın üzerinden çıkan ve neye ait olduğu anlaşılmayan bir numara” ibaresiyle yer alıyor. Ne olur ne olmaz her sene lazım oluyor diye cüzdanımda taşıdığım bir kağıttı kendisi ve şu an onu çok özlediğimi hissettim. Çözüm var yani emniyetten numarayı istemekten daha akla yatkın bir çözüm hem bu çözümle eğitim talepli yaptığım bir ziyaretin yurdumuzun güzide “Eğitim ve Araştırma” hastanelerinde bitme olasılığı da yok. Kitapçıkta kocaman bir not – ÖSYM numaranızı kaybettiyseniz internet sitemizden öğrenebilirsiniz. Bu notun muhattabı tam olarak ben değilim zira ben ÖSYM numaramı kaybetmedim yeri belli fakat geçmiş ziyaretlerden çok memnun kalmadığım için gidip alamı-yorum...
Yol üstünde önüme çıkan bir internet kafede siteye girdim. ÖSYM numaranızı sorgulayın kısmını tıkladım. Bir not ‘ÖSYM numaranızı bilmiyorsanız inter-netten öğrenebilirsiniz’ ancak sadece o kadar yani numara sorgulayabileceğim bir yer yok. Bir an için acaba başka bir yerde miyim gibi bir yer yön sapması yaşadım. Çevreme baktım internet kafedeyim. Bir işi başaramadığı zaman destek almamayı prensip edinmiş insanlardan değilim. Kafeyi işleten arkadaştan yardım istedim. Onun benim eğitimime attığı küçük omuz da bir işe yaramadı ve yaptığı “Abi sen nuh peygamberden kalmışsın yani senin gibi pek fazla insan kalmamış o yüzden sayfaya giriş eklememişler” esprisine gülmeyip kaşımı kaldırarak kınayan bir bakış attım ve olay yerini hızla terk ettim.
Eğitimimin önünde duran emniyet-internet engelinin aşaca-ğıma olan güvenim tamdı. Üçüncü bir yol her zaman vardır. Eve geldim ve sarıldım telefona, hedef ÖSYM’nin santrali. Uzun meşgullerden sonra santral çıktı ve kısa bir bilgi yarışmasının ardından eklendim bekleyenler listesine. Başta da belirttiğim gibi işini son ana bırakan insanlar bekleme konusunda sabırlı oluyorlar. 45 dakika boyunca santraldeki mekanik ama uzun süre dinlenildiğinde hoş gelen kadın sesi bana beklemeyi sürdürmemi çünkü tüm operatörlerin şu anda meşgul olduğunu ifade etti. Yoo beni yıldıramazlar tamam telefon şehirler arası yazıyor ama yine de Ankara’ya gidip-gelmekten daha ucuzdur... Mekanik olmayan kadın sesi “Buyrun” dediği anda öyle bir sevindim ki “Şükür kavuşturana ben bu sesi ömrümce bekledim” gibi bir sululuk yapmamak için kendimi zor tuttum. ÖSYM numaramı kaybettiğimi ve öğrenmem gerektiğini, yıllarca sınava girmenin bir ödülünü görmediğim gibi numarayı kaybederek olası bir ödülü de kaybettiğimi söyledim. Mekanik olmayan kadın sesi gayet sakin bir şekilde “ÖSYM numaranızı bilmiyorsanız internetten öğrene-bilirsiniz” dedi. Bu durumu önce kitapçıktan sonra internet sitesinden en sonda telefondan duyunca keşke ilk başta emniyete gitseydim diye kısa bir pişmanlık duyduysam da kısa sürdü... Hızlı olmalıydım zira başka yardımcı olabileceğim bir şey var mı? Sorusunun ardından kapanacaktı telefon beni yine bir saate yakın mekanik kadın sesinin mono-loguyla yüz yüze getirebilirdi. Sabah işe gitmek için bindiğim otobüs bana bu hızı kazandırmıştı. Hemen müdahalede bulunup bu cümlenin aynen internette de olduğunu mekanik olmayan kadın sesine anlattım. Hatta gerekirse internet kafeyi işleten esprili çalışanın da şahitliğinden yararlanabileceğimi ekledim. Bu ısrarcı çıkışım üzerine operatör önündeki bilgisayardan önce internet sitesine girip ifademi doğruladı sonra da aslında görevi olmadığı halde bana ÖSYM numaramı verdi. Lütfü için teşekkür ederek telefonu kapattım. Banka sırası... Formu iade et... Sınav merkezi... Savaşı kazandım. Bir son dakika savaşını daha kazandım. Başardım...
Sonuç : Sigortalı iş arıyorum. ■
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder